એકસો ને પચિશમું પ્રકરણ

પૂર્વછાયો-
કહું જન કાનમનાં, વળી વિચારી મન । ભાગ્ય મોટાં એ ભક્તનાં, જેને મળ્યા જગજીવન ।।૧।।
જપ તપ જોગે કરી, વળી નાવે ધ્યાને નાથ । તેહ હરિ નયણાં ભરી, નિરખી થયાં સનાથ ।।૨।।
પળે પળે થાય પરચા, વળી આવે અંત્યે અવિનાશ । સરવે જન તે જાણતાં, થાય બ્રહ્મનગરે નિવાસ ।।૩।।
એવી કૃપા છે આજની, કરી તે કૃપાને ધામ । તેને જે જન અનુસર્યા, હવે લખું તેહનાં નામ ।।૪।।

ચોપાઇ-
દ્વિજ ભક્ત એક કાશીરામ, કણબી ભક્ત નાગરદાસ નામ । ભક્ત જીજીભાઇ ભગવાન, શેખ માવજી ભીખો નિદાન ।।૫।।
એહઆદિ હરિજન જેહ, વસે ગામ દોરામાંહી તેહ । દ્વિજ ભક્ત એક નરસઇ, ભજે હરિ વલણમાં રઇ ।।૬।।
કણબી હરિજન છે જીભાઇ, પુરૂષોત્તમને સાચી સગાઇ । માળી ભક્ત ભૂધરદાસ જાણો, કૃષ્ણદાસ ભક્ત પરમાણો ।।૭।।
ક્ષત્રિ ભક્ત કહીએ દાદોભાઇ, એહ જન માંગરોળમાંઇ । કણબી ભક્ત નરોત્તમલાલ, બાપુ રાયજી ને ખુશિયાલ ।।૮।।
ધનો ઉધ્ધવ ને ધર્મદાસ, એહ આદિનો કરેણે વાસ । દ્વિજ ભક્ત પુરૂષોત્તમ ધન, માહેશ્વર જાગેશ્વર જન ।।૯।।
એહાદિ જન વસે ચોરંદે, મુખે સ્વામિનારાયણ વંદે । કણબી ભક્ત પુરૂષોત્તમ નામ, સારા જન સાદરણે ગામ ।।૧૦।।
દ્વિજ ભક્ત અંબારામ ભલો, રહે ગામ ગંધારે એકલો । કણબી ભક્ત છે ભગતિભાઇ, અવિચળદાસની ભલાઇ ।।૧૧।।
ભક્ત ગણેશ દુભાઇ નામ, દ્વિજ ભક્ત છે તુલજારામ । એહઆદિ બીજા બહુ જન, વસે વેમારડીમાં પાવન ।।૧૨।।
કણબી ભક્ત છે ભાઇબા જેહ, વ્રજભાઇ ત્રિકમદાસ તેહ । માધાભાઇ આદિ ભક્ત બહુ, કહીએ ગામ કંડારીમાં સહુ ।।૧૩।।
ભક્ત સુતાર છે કાશીદાસ, દુર્લભરામે ટાળ્યો જગત્રાસ । ભક્ત શેખ નામ લિંબોભાઇ, વસે ગામ કરજણમાંઇ ।।૧૪।।
કણબી ભક્ત દાદોભાઇ કહીએ, રૂડો ભક્ત રાયજી તે લહીએ । દ્વિજ ભાઇશંકર કાશીરામ, શેખ ભક્ત દાજીભાઇ નામ ।।૧૫।।
કણબી જન એક જીતબાઇ, એહાદિ જન વસે કુરાઇ । દ્વિજ એક ભવાનીશંકર, તેનું પણ પિંગલવાડે ઘર ।।૧૬।।
દ્વિજભક્ત કહીએ દયારામ, ભજે હરિ રહે આંટોદ ગામ । જોગી પ્રભાતગર પ્રસિધ્ધ, કર્યું નિજ કામ ભલી વિધ્ધ ।।૧૭।।
ગયો જગજીતી લાવો લઇ, ગામ ઠિકરીયે ઠીક રઇ । દ્વિજભક્ત છે લક્ષમીનાથ, દીનાનાથ રહે હરિ સાથ ।।૧૮।।
કાશીનાથ ગણપતરામ, જયાનંદ આદિ દ્વિજ નામ । ભક્ત વણિક હરજીવન, રહે આમોદે જન પાવન ।।૧૯।।
પટેલ ભક્ત કાનદાસ કહીયે, રૂગનાથ મોટાભાઇ લહીએ । એહ આદિ હરિજન બહુ, વસે ગામ બુવામાંહી સહુ ।।૨૦।।
શેખ વલીભાઇ ભલા ભક્ત, જેણે ભજ્યા હરિ તજ્યું જક્ત । વસતો ભગો જન ખુશાલ, થયા ભક્ત તજી કુળચાલ ।।૨૧।।
કણબી ભક્ત છે બેચરભાઇ, દ્વિજ બાઇ છે કેલોદમાંહી । કણબી ભક્ત છે લક્ષમીદાસ, હરિભાઇનો દેરોલે વાસ ।।૨૨।।
દ્વિજ ભક્ત ગંગા વિષ્ણુનામ, બાળમુકુન્દ ને રાજારામ । સારો ભક્ત છે રૂડો સુતાર, ભક્તજન નગીન ભાવસાર ।।૨૩।।
એહઆદિ હરિજન જેહ, વસે શહેર ભરૂચમાં તેહ । એહ નર્મદા તટના જન, હવે કહું તાપી તટે પાવન ।।૨૪।।

પૂર્વછાયો-
સુંદર ભક્ત સુરતના, અતિ હોંશિલા હરિજન । સ્વામી સેવામાં સમર્પ્યાં, જેણે તન મન ને ધન ।।૨૫।।
તને કરી રહ્યા વચને, મને કર્યું મૂરતિ મનન । ધને કરીને જે કર્યું, તે કહું સાંભળજ્યો જન ।।૨૬।।
વેઢ વિંટિ કરમુદ્રિકા, પોંચી સાંકળા કડાં હાથ । કાજુ બાજુ બેરખા, કુંડળ મુગટ માથ ।।૨૭।।
માળા હાર માદળિયાં, અને તોડા કંદોરા તેહ । દુગદુગી ઉર ઉતરી, વળી કનક કંઠી એહ ।।૨૮।।
શિરપેચ ને સ્વર્ણ તોરો, વળી ધરી કલંગી શીશ । એહ આદિ આભૂષણે, જેણે પૂજ્યા શ્રીજગદીશ ।।૨૯।।
સુરવાલ સુંદર અતિ ઝિણો, જામો જરકશી અંગ । શાલ દુશાલ શોભતા, શિરપાગ સોનેરી સોરંગ ।।૩૦।।
છતર ચમર અબદાગરી, વળી કરાવ્યો સોનેરી સાજ । હેમમય કર્યો હાંસલો, લાવ્યા પાલખી પ્રભુકાજ ।।૩૧।।
ગાદી તકિયા ગાદલાં, ગાલમશુરિયાં અવલ । પલંગ વળી પાથરણાં, માનું ઓશિસાં મખમલ ।।૩૨।।
કુંકુમ કેશર કસ્તુરી, અત્તર ચંદન એહ । અગર કપુર આરતી, કરી પૂજ્યા હરિને સ્નેહ ।।૩૩।।
પુર્યા મનોરથ મનના, વળી થયા પૂરણકામ । એવા જન અનુપનાં, હવે લખું કાંયેક નામ ।।૩૪।।

ચોપાઇ-
વડા જન છે વણિક માંઇ, ધન્ય ભક્ત ભાઇચંદ ભાઇ । ભક્ત ભિખારીદાસ છે એક, દોય ગોવિંદભાઇ ભાવિક ।।૩૫।।
જાદવજી ને જીવણદાસ, ગંગાદાસ ભજે અવિનાશ । મોતી મોરાર મનછારામ, લક્ષમીચંદ ને લલુ નામ ।।૩૬।।
નારાયણ ને નરસીદાસ, લલુ બીજે તજી જગ કાશ । રામદાસ ને સુરજ રામ, રૂપચંદ છે ભક્ત અકામ ।।૩૭।।
હરિકૃષ્ણ આદિ બહુ જન, કરે વણિક હરિભજન । મહાલક્ષમી જીવી જતન, એહાદિ શા બાઇયો હરિજન ।।૩૮।।
કાજુ ભક્ત કણબી ઉદાર, ભજે હરિ કરી બહુ પ્યાર । ભલા ભક્ત છે ગિરધરલાલ, ભજી હરિ નાગર નિહાલ ।।૩૯।।
ભક્ત ભગુ ને દુર્લભરામ, હરગોવિંદ ભગવાન નામ । લક્ષમીચંદ ને માણ્યકભાઇ, ભવાનીદાસ દોની ભલાઇ ।।૪૦।।
પુરૂષોત્તમ દો દયાળજી, દયારામ કુબેર કલ્યાણજી । જેઠો મીઠો ને મનછારામ, ત્રણ્ય નારણ નરસિરામ ।।૪૧।।
લખો લક્ષમીદાસ ને ભાણો, જેઠો ગોપાળજી જન જાણો । તાપીદાસ ને તુલજારામ, પીતાંબરાદિ ભક્ત અકામ ।।૪૨।।
એહ આદિ દઇ બહુ ભાઇ, બાઇ કસ્તુરી ને લાડુબાઇ । એહાદિ કહીએ કણબી જન, હવે કહું બ્રાહ્મણ પાવન ।।૪૩।।
દ્વિજભક્ત કહીએ અંબારામ, વેંકટેશ્વર સુંદર નામ । પ્રાણશંકર જગજીવન, સુરભાઇ તે ભક્ત પાવન ।।૪૪।।
મોરારજી ને ભટ્ટ ફકીર, એહાદિ દ્વિજ ભક્ત સુધીર । કાજુ ભક્ત કાયથમાં કહીએ, નરોત્તમ ઇચ્છારામ લહીએ ।।૪૫।।
સારા ભક્ત છે સુતારમાંઇ, અંબારામ ગોપાળજીભાઇ । ભક્ત ભાણો ભીખો વજેરામ, જન કાનો નારણજી નામ ।।૪૬।।
સોની ભક્ત કલ્યાણજી સારો, રૂડો રૂપચંદ છે કંસારો । ભક્ત સુઇ ધનજી નિદાન, આતમારામ ને ભગવાન ।।૪૭।।
હરિજન એક કુંવરબાઇ, એહાદિ ભક્ત કહીએ મેરાઇ । ખરા ભક્ત છે ખતરી માંઇ, ગંગારામ હેમચંદ્રભાઇ ।।૪૮।।
ભગવાનજી ને ધર્મદાસ, જેરામને મને વિશ્વાસ । હરિજન એક દેવબાઇ, એહ ભક્ત ખત્રી કુળમાંઇ ।।૪૯।।
ભક્ત પરશુરામજી શિલાટ, ભજી હરિ ને તજ્યો ઉચ્ચાટ । ભક્ત કાછિયા ભાણો ને નાનો, સખીદાસ સતસંગી માનો ।।૫૦।।
ભક્ત ગુલાલ તે ભાવસાર, હરિ ઇશુ આદિ છે અપાર । નાઇ હરખજી ને ગોવિંદ, ભક્ત પીતાંબર ને ઉમેદ ।।૫૧।।
એહઆદિ છે જન અપાર, ન થાય નામનો નિરધાર । કવિ કરવા અમાપનું માપ, એવો નથી એ સમર્થ આપ ।।૫૨।।
જે જે લખ્યાં ને લખાણાં જન, પ્રભુ મળ્યે છે સર્વે પાવન । એહ બેઠા લાભ મોટો લઇ, સરવે શહેર સુરતમાં રઇ ।।૫૩।।
ધન્ય જન ધરમપુરમાં, જેને હરિ વહાલાછે ઉરમાં । કુશળકુંવરબાઇ હરિજન, જેનું અતિ નિરમળ મન ।।૫૪।।
પ્રભુ મળવા કર્યો બહુ પ્રયાસ, વિના મળ્યે નાવ્યો વિશ્વાસ । જ્યારે મળિયા સુંદરશ્યામ, ત્યારે ઠરી બેઠું મન ઠામ ।।૫૫।।
પછી રાજ સાજ સરવે વિત્ત, સોંપી હરિને થયાં નચિંત । એમ કરી લીધું નિજકાજ, તન રાખ્યું નહિ કર્યું તાજ ।।૫૬।।
ધન્ય સૂરજકુંવર કહીએ, જેના પ્રેમનો પાર ન લહીએ । લાડુબાઇ સુત વજેદેવ, તેણે પણ કરી હરિ સેવ ।।૫૭।।
બાપુ આદિ ક્ષત્રિભક્ત જાણો, પ્રભુ ભક્ત દાજી પરમાણો । એહ આદિ બાઇ ભાઇ જેહ, વસે જન ધર્મપુર તેહ ।।૫૮।।
વડા ભક્ત વાંસદા મોઝાર, જેને ઘેર પધાર્યા મોરાર । બહુ પ્રેમે કરી પૂજ્યા હરિ, ક્ષત્રિ રાયસિંઘ માતુશરિ ।।૫૯।।
મોટા ભક્ત છે મુંબઇમાંઇ, ભક્ત સુતાર તે રૂડોભાઇ । સારા ભક્ત લુવારમાં લહીએ, રામો પુંજો ને આણંદ કહીએ ।।૬૦।।
ઉકા માંડણ દેવશી જીવો, ચેલો ભક્ત લુવારમાં લેવો । જગજીવન ભક્ત કંસારો, શેઠ કૃષ્ણજી છે જન સારો ।।૬૧।।
સઇ રૈયો મનજી પ્રાગજી, લીધો લાવો ભગવાન ભજી । શવજી ને ખટાઉ લુવાણો, એહાદિ જન મુંબઇયે જાણો ।।૬૨।।

પૂર્વછાયો-
ધન્ય ધન્ય આ અવતારને, જેથી ઓધર્યા બહુ જન । તેને કહેતાં થાકે રસના, થાકે મનન કરતાં મન ।।૬૩।।
જેમ પીયૂષ પાનનો, ન હોય અંતરે અભાવ । તેમ જન ચિતવતાં, મારા મનમાં છે ઉત્સાવ ।।૬૪।।


ઇતિ શ્રીમદેકાન્તિકધર્મ પ્રવર્તક શ્રીસહજાનંદસ્વામિ શિષ્ય નિષ્કુળાનંદ-મુનિ વિરચિતે ભક્તચિંતામણિ મધ્યે કાનમદેશ તથા સુરત મુંબઇના હરિજનનાં નામ કહ્યાં એ નામે એકસો ને પચિશમું પ્રકરણમ્ ।।૧૨૫।।